بیماری چاقی

امروزه این بیماری در سراسر جهان بسیار همه گیر شده،ابتلا به چاقی یک روند سریع بسیار صعودی رو داره طی میکنه حتی در کشورهایی که زمانی در آنجا مبارزه با قحطی و گرسنگی اولیت اول بهداشت و سلامت بود.

چاق شدن مردم جهان به سرعت در حال رشد و این میتونه بسیار خطرناک باشه ، چون ممکن از کنترل خارج بشه و کسی نتونه جلوی این اپیدمی جدید رو بگیره !خیلی از کودکان به چاقی مفرط مبتلا میشن و در بزرگ سالی نیز همچنان چاق می مونن.

بیماریهای مربوط به اوبیسیتی عبارست است از : بیماریهای قبلی ، سرطان و بخصوص دیابت که بسیار سریع رشد میکنه.این نشون میده که بسیاری از مردم در سرتاسر دنیا بیمار هستن.هزینه هایی که برای جلوگیری از مرگ و بیماریها پرداخته میشه بسیار نجومی و هنگفت هستند .امروزه حدود سه میلیارد نفر اضافه وزن دارن و هشصد میلیون نفر هم اوبیس واقعی هستن.هزینه بیماری اوبیسیتی در ایالات متحده در هر سال رقمی معادل 150 میلیارد دلار که شامل 10 % کل هزینه های بخش درمانی این کشور است.

فرق میان اوبیسم و اضافه وزن

اضافه وزن به این معناست که شما فقط چند کیلو از حد استاندارد خارج هستین ، که برای بزرگسالان بین 1 تا 15 کیلیوگرم.اگر بالای این رقم باشید شما یک اوبیسم شناخته میشید.اگر مایلید از جزئیات اون مطلع بشید ، می بایستی BMI خودتون رو محاسبه کنید که مخفف : شاخص توده بدنی(Body Mass Index) است ، طبق این فرمول :وزن بدنتون به کیلوگرم می بایستی تقسیم بر مربع قدتون میشه.اگر نمره BIM شما زیر 5/18 کیلوگرم بر متر مربع بود ، به این معنی است که شما باید وزن اضافه کنید: شما کمبود وزن دارید.اگر بین 5/18 تا 25 بود ، شما در حالت نرمال قرار دارید.بین 25 تا 30 شما اضافه وزن دارید ، و بالای 30 شما مبتلا به اوبیسیتی هستید.البته توجه داشته باشید BMI یک فرمول استاندارد که برای استثنائات مانند افراد خیلی قد بلند یا خیلی کوتاه کاربرد نداره و برای کودکان نیز باید منطبق بشه

چرا مردم به اوبیسم مبتلا میشوند ؟

از نظر تئوریک خیلی ساده است ،اما وقتی که به سوخت و ساز چربی می رسیم کمی پیچیده میشه.هنگامی که بیشتر از حدی که کالری می سوزونیم غذا میخوریم ، شروع به اضافه وزن میکنیم.و یا ، وقتی کمتر از حدی که کالری می خوریم ، فعالیت داریم.بدن تنها با خوردن غذا انرژی به دست میاره ، لازمِ بدونید که 1 گرم کربوهیدارت 4 واحد انرژی آزاد میکنه،پروتیئن هم همین مقدار رو داره ، اما یک گرم چربی 9 کالری انرژی آزاد میکنه.پس همه به مقدار و نوع غذایی که مصرف می کنید بستگی داره ،که در اون چربی ، پروتئین یا قند بیشتر از همه باشه.

برای مصرف انرژی 3 روش وجود دارد

اولین روش ” متابولیزم پایه ” نام داره که برای کار کردن بدن و انجام میلیونها واکنش شیمیایی ضروریه ،همچنین درست کار کردنشون.لازمه کارکرد این متابولیزم تقریبا یک کالری به ازای هر کیلوگرم در هر ساعت.پس ، اگر شما 60 کیلوگرم وزن داشته باشید در هر 24 ساعت شبانه روز احتیاج دارید: 60 ضرب در 24 مساوی است با 1440 واحد کالری در روز ،و این خبر بسیار خوبیه ، چون شما هیچ کنترلی روی اون ندارید !!!دومین روش ، انرژی ضروری هست که برای مبارزه با گرما یا سرما مصرف میشه ،این بستگی به محیط ، و روشی داره که شما در برابر گرما یا سرما خودتون رو محافظت میکنید.و اسم اون ” گرما زایی ” نام داره ، و شما می تونید روی اون کمی کنترل داشته باشید !

سومین روش، انرژی هست که شما برای حرکت دادن بدن استفاده میکنید ، و این کاملا به شما بستگی داره.
یعنی فعالیت فیزیکی ، تنها راه قابل کنترل مصرف انرژی در بدنِ!بعدها خواهیم دید که این راه ساده برای از دست دادن یا به دست آوردن وزن تحت تاثیر عوامل بسیاری است ، بخصوص کنترل متابولیسم چربی از طریق دسته ای از هورمونهای قدرتمند.

چرا این اپیدمی وجود دارد ؟

برای درک اون ، ما باید… به بیست هزار سال قبل برگردیم.به طور خیلی شگفت انگیزی ، بیست هزار سال پیش ژنهای ما هنوز دچار تغییر نشده بود!در اون زمان ، زندگی انسان بسیار دشوار بوده !در حقیقت زندگی به دسترس بودن غذا بستگی داشته ، و غذا فقط در زمان بهار و تابستان وجود داشته ،در بقیه زمانها چیزی وجود نداشته ، و قحطی بوده.ژنهای ما می بایستی کارکرد خودشون رو طبق این نوسان زیاد میان قحطی و فراوانی تنظیم میکردند ، و آنها تونستن یک مخزن انرژی برای خودشون بسازن : سلول چربی رو میسازن.این سلول توانایی داره همه انواع انرژی مشتق شده از چربی ، کربوهیدارت و حتی پروتئین رو ذخیره کنه!میتونه تا 50 برابر خودش بزرگ بشه و انرژی رو به شکل تری گلیسیرید در خودش نگه داره.به علت عدم اطمینان بدن ما از وجود غذا ، ژنهای ما به سمت ذخیره کردن غذا سوق پیدا کردن.یعنی هر باری که غذا میخوریم همه انرژی به دست آمده از غذا در ذخایر مخصوص ذخیره میشه.پس از بیست هزار سال چه اتفاقی افتاد ؟ژنهای ما همچنان تمایل به ذخیره غذا دارن ،اما مثل سابق قحطی وجود نداره ،بالعکس ، در جامعه نوین ما سالهاست که غذاهای بسیاری با کالری فراوان وجود داره.همه چیز اول در ذخایر انرژی بدن اندوخته میشه،و وقتی که به اونجا بره بیرون آوردنش بسیار سختِ.حالا متوجه هستید که چرا امروزه نداشتن اضافه وزن و چربی کار بسیار دشواریه !

اما یک عامل دیگه هم وجود داره:
بیست هزار سال پیش ، برای به آوردن غذا به خانه به شکار میرفتیم ، انسان شکار و ماهی گیری می کرده ، یا برای چیدن میوه از درختان بالا میرفته.
و همین موضوع انرژی بسیار زیادی از او میگرفته.
امروزه ، هههه با فن آوریهایی که برای بلند کردن وسایل سنگین به وجود اومده از جمله پله ای برقی و بالابر ها ، میزان مصرف انرژی وحشتناک پایین آمده.
حالا متوجه شدید که چرا داشتن اضافه وزن یا چربی خیلی راحت شده.

تاثیرات ناشی از اوبیسیتی روی سلامت و طول عمر چی چیست ؟

اوبیس بودن و اوبیس ماندن منجر به بسیاری از بیماریهای مزمن از جمله بیماریهای قلبی و اورقی ، دیابت ، سرطان ، سندروم متابولیک و در نهایت به کوتاه شدن عجیب عمر ختم میشه.
در ضمن عواقب روانی و احساسی اون نیز خیلی مهم که روی روابط ما با دیگران نیز تاثیر میگذاره.
به علت پیری ، اوبیسیتی شروع به کوچک کردن تلومیرها ، آسیب DNA و کاهش ذخیره سلولهای بنیادی میکنه.

چه کاری باید برای کاهش چاقی انجام بدهیم ؟
مشخصا ، بسیار سخت که قبول کنیم تمام تلاشهای جامعه پزشکی نتایج بسیار کوچکی رو در پی داشته.
نهادهای سلامت و بهداشت کمپینهای متعددی رو تشکیل میدن تا مردم رو از عواقب خوردن زیاد شکر یا چربی و ورزش نکردن مطلع کنن.
اما صنایع غذایی تا به الان هیچ کمکی نکردن و هنوز مواد غذایی پر شکر و چربی رو به بازار ارائه میدن.
اولین قدم اینکه قبول کنیم ارتقاء دادن سطح زندگی یعنی بهبود تغذیه ، فعالیت فیزیکی ، کنترل استرس و احساساتمون ، جلوگیری از خوردن اجباری که اقدم بسیار خوبی برای حفظ زندگی و طول عمرمون محسوب میشه.
دومین قدم استفاده از منابع غذایی مخصوص جهت کنترل متابولسیم چربی در بدن ، و ساختن ماهیچه هایی که به خاطر ورزش نکردن از دست رفته.
به همین منظور کمپانی جِنِس تصمیم به راه اندازی خط تولید محصولی گرفت که به طور مخصوصی اشتها رو پایین بیاره ، به متابولیزم چربی کمک کنه و جلوی آب شدن ماهیچه رو بگیره.
قسمت بعدی حتما با ما باشید که به محصول زن بادی (Zen Bodi) اختصاص داره.

بیماری چاقی (Obesity)

واتساپ
منبع : ویلیام امزلاک ( William Amzallag )
مدیر علمی تولید محصولات کمپانی ژنس ( Jeunesse )